Kesan Dari Segi Politik

Pengenalan

 Tanah Melayu kaya dengan hasil bumi yang berharga seperti bijih timah, getah dan lain-lain telah mendorong kuasa asing seperti Belanda dan British untuk menguasainya demi kepentingan diri.

 Keadaan politik yang tidak stabil di negeri-negeri ini telah memberi kesempatan kepada British untuk campur tangan dan memaksa sultan-sultan Melayu menerima naungan British. Ini berpunca daripada rempas kuasa antara pembesar terhadap kawasan cukai di tempat perlombongan bijih timah.Dasar campur tangan British telah membentuk Sistem Residen dan kemudiannya Negeri-Negeri Melayu Bersekutu untuk terus menguasai perlombongan bijih timah di Tanah Melayu.

Selain itu, perusahaan getah yang telah berkembang pesat pada awal abad ke-20. Perkembangan perusahaan getah dengan penanaman secara besar-besaran telah menyebabkan British memperkenalkan undang-undang tanah untuk menguasai terhadap perusahaan getah di Tanah Melayu.

Secara langsung, perkembangan bijih timah dan perusahaan getah telah memberi banyak kesan terhadap politik di Tanah Melayu sebelum 1970.

Pengenalan Undang-Undang Berhubung Tanah

            Dalam sektor pertanian, orang Melayu telah diperkenalkan kepada tanaman baru yang mendapat pasaran yang amat baik pada peringkat antarabangsa seperti getah oleh kerajaan penjajah British. Untuk meneruskan penguasaan kerajaan penjajah British terhadap perusahaan bijih timah dan penanaman getah, undang-undang berhubung dengan pemilikan tanah turut diperkenalkan.Namun, terdapat beberapa aspek undang-undang ini yang menindas golongan Melayu dan kuasa Sultan.

            Sebelum kehadiran British, hal yang berkaitan dengan pemilikan tanah dan pengunaan tanah tidak menjadi persoalan utama. Pemilikan tanah lebih bergantung kepada konsep usaha siapa yang mengusahakan tanah itu, dialah yang layak memilikinya. Pentadbirannya banyak dipengaruhi oleh adat Hindu (Sistem Tithe) iaitu sebahagian atau 1/10 daripada hasil yang diperolehi mesti diserahkan kepada Raja yang memerintah. Menurut Sistem Feudal iaitu semua tanah dipunyai oleh Raja dan pemilikan tanah diperturunkan kepada wakilnya seperti penghulu, pengawai dan ketua kampung. Sistem tanah tradisi Melayu terbahagi kepada beberapa jenis seperti Tanah Mati, Tanah Hidup, Tanah Kampung, Tanah Huma danTanah Sawah.

            Sebelum pembentukan NNMB pada tahun 1896, setiap negeri Melayu mempunyai sistem tanahnya sendiri dan dikendalikan oleh Residen di negeri berkenaan. Hanya pada tahun 1897, Enakmen Tanah Persekutuan yang berasaskan Sistem Torrens yang dijalankan di Australia telah diperkenalkan untuk menyeragamkan perundangan dan peraturan tanah di negeri-negeri Melayu. Sistem Torrens adalah untuk mewujudkan sistem pendaftaran tanah yang menjamin hak persendirian. Sistem ini juga penting untuk menyediakan rangka formal bagi urusniaga yang menjamin hak dan kepentingan. Seterusnya, ini dapat mewujudkan undang-undang bagi pindah milik berdaftar  

Hal ini penting kerana bagi pihak British rekod bertulis amat penting bagi menjamindan mengesahkan hak pemilikan tanah. Dengan kosep ini negeri Perak merupakan negeri Melayu yang pertama diperkenalkan dengan undang-undang tanah Barat. Ini dilakukan melalui Peraturan Tanah Perak 1879. Kanun Tanah Selangor telah diperkenalkan di Selangor pada tahun 1891. Di Sungai Ujong (Seremban) pula Peraturan Tanah Sungai Ujong telah diperkenalkan pada tahun 1887.

Walaupun undang-undang berhubung tanah telah diperkenalkan untuk mengesahkan hak milik tanah tetapi undang-undang ini juga membawa banyak kesan kepada politik di Tanah Melayu. Yang pertama, British telah membahagikan tanah mengikut kegunaan dan nilai kemersialnya seperti tanah ladang, tanah peribumi dan tanah perlombongan. Kadar cukai yang dikenakan terhadap tanah bergantung pada jenis tanah yang dimiliki.

Seterusnya, undang-undang tanah menetapkan individu ataupun syarikat yang berminat untuk mengusahakan sesuatu kawasan tidak lagi perlu mendapat kebenaran daripada para pembesar Melayu tetapi mereka hanya terus mendapatkan kebenaran daripada Pejabat Tanah. Dengan kata lain, undang-undang Tanah British memberikan kuasa yang besar kepada Residen untuk menentukan konsesi tanah yang akan diberikan kepada para pemodal.

Pada 25 November 1913, Akta Simpanan Melayuu telah diluluskan oleh Majlis Mesyuarat Persekutuan untuk menjaga kebajikan orang Melayu. Akta ini bertujuan mengelakkan tanah milik orang Melayu berpindah kepada orang asing. Oleh itu, Residen berkuasa mengisytiharkan mana-mana kawasan tanah milik orang Melayu sebagai Tanah Simpanan Melayu tetapi tanah tersebut tidak dibenarkan menanaman getah dan kebanyakan tanah tersebut adalah tidak subuh.

Secara langsung, perkembangan bijih timah dan perusahaan getah telah mendorong British untuk mengukuhkan pengaruh mereka di Tanah Melayu. Dengan hasrat tersebut pihak British telah memperkenalkan Undang-undang Tanah Berhubung yang telah menghakiskan pengaruh pembesar. Hal ini kerana pengusaha tanah tidak perlu lagi mendapat kebenaran daripada pembesar dan terus mendapat kebenaran daripada Pejabat Tanah.

Undang-Undang Tanah dan Dasar terhadap Pekebun Kecil

Undnag-undang Tanah yang liberal telah membolehkan pengusaha asing memiliki tanah untuk penanaman getah. Kerajaan British telah berjaya membatalkan hak milik tanah oleh pembesar-pembesar. Tanah menjadi hak kerajaan dan sesiapa sahaja boleh memohon untuk menanam getah. Pada tahun 1896, undang-undang yang berkaitan dengan penerokaan tanah untuk tanaman getah telah dilaksanakan. Mulai tahun 1897, cukai ke atas tanah yang ditanam dengan getah hanya sebanyak 10¢ seekar bagi 10 tahun pertama. Selepas tempoh tersebut, cukai tanah yang dikenakan hanya 50¢ seekar setahun. Cukai yang dikenakan ke atas getah hanya sebanyak 2.5% bagi tempoh 15 tahun pertama. Selepas tempoh itu, cukai yang dikenakan untuk getah tidak melebihi 5% setahun. Selain itu, mereka yang meneroka tanah untuk tanaman getah diberi hak milik kekal.

Pihak British juga memperkenalkan sistem pengukuran tanah yang tepat dan jelas telah menamatkan pertikaian kawasan merebut tanah, khususnya tanah penanaman getah. Keadaan yang tenteram membolehkan para pengusaha untuk mengembangkan perusahaannya dengan bersungguh-sungguh tanpa merisaukan peristiwa huru-hara berlaku.

Seterusnya pihak British telah memperkenalkan Enakmen Tanah Padi 1917 yang melarang penanaman getah di kawasan penanaman padi untuk mengurangkan jumlah penyertaan pekebun kecil getah terutamanya daripada kalangan orang Melayu dalam sektor perusahaan getah. Seterusnya, pada tahun 1930-an pembukaan tanah-tanah baru untuk tujuan penanaman getah telah dilarang semasa kemerosatan harga getah di pasaran dunia pada awal 1930-an telah membimbangkan kerajaan British yang ingin melindungi pemodal Eropah dengan mengehadkan pengeluaran. Ini disebabkan oleh pelaksanaan Rancangan Peraturan Getah Antarabangsa.

Keseluruhannaya, perkembangan perusahaan getah telah menyebabkan British memperkenalkan Undang-Undang Tanah yang menguntungkan pemodal. Sebaliknya, pihak British juga melaksanaan undang-undang yang menghakiskan orang Melayu. Enakmen Tanah Padi dipandang sebagai dasar mengurangkan pergantungan pengimportan beras dari negara lain tetapinya juga boleh dipandang sebagai kesan politik yang termasklah undang-undang terhadap penanaman getah.
Kesimpulannya  

            Kekayaan hasil bumi dan kesuburan tanah untuk menaman getah merupakan kurniakan Tuhan kepada Tanah Melayu tetapi telah mendorong campur tangan kuasa asing terhadap Tanah Melayu. Pertelingkahan yang berkaitan dengan perlombongan bijih timah telah menyebabkan pihak British memperkenalkan Sistem Residen di Tanah Melayu untuk mentadbir negeri tertentu Dengan pengenalan Sistem Residen di Tanah Melayu telah mula memberi kesan yang banyak terhadap politik di Tanah Melayu terutamanya dalam menghakiskan kuasa Sultan dan pembesar tempatan. Selain itu, kekuasaan Residen di Tanah Melayu telah menyebabkan pihak British memperkenalkan Negeri-Negeri Melayu Bersekutu untuk mengehadkan kuasa mereka tetapi pelaksanaan ini juga mempengaruhi kuasa seseorang Sultan di Tanah Melayu terutamanya dalam soal tanah. Di samping itu, untuk mengukuhkan kuasa pihak British di Tanah Melayu supaya terus menguasai perlombongan bijih timah dan penanaman getah Undang-Undang Berhubung Tanah telah diperkenalkan. Undang tersebut telah mengubahkan corak pemilikan tanah penduduk tempatan yang asal dan menghakiskan kuasa Sultan terhadap tanah. Selain itu, penanman getah yang berkembang di Tanah Melayu telah menyebebkan pihak British memperkenalkan undang yang memudahkan pemodal asing mengusahakan tanah tersebut tetapi semasa kemerosotan harga getah di dunia pihak British juga telah memperkenalkan Enakmen yang mengurangkan penglibatan orang Melayu dalam penanman getah.